Seler to jedno z najpopularniejszych warzyw korzeniowych. Naładowany przeciwutleniaczami, witaminą C i K oraz błonnikiem jest również jednym z najzdrowszych. Dzięki odpowiednim przygotowaniu może cieszyć wyjątkowym smakiem.
Czym jest seler?
W Polsce najbardziej popularny jest korzeń selera, choć i naciowy zyskuje coraz większą popularność. Zazwyczaj gotujemy seler, jednak możemy jeść go również na surowo.
Uznaje się, że pochodzi z basenu Morza Śródziemnego. Wspominał o nim również Homer w „Odysei”, nazywając go selinon. Choć nie wiadomo dokładnie kiedy seler trafił na nasze stoły, istnieją informacje o nim datowane na XVII wiek. Uprawiany jest na całym świecie – w Europie, Azji, Afryce czy Ameryce Północnej.
W medycynie ajurwedyjskiej seler stosowny jest jako środek moczopędny. Wspiera funkcjonowanie nerek i pomaga pozbyć się toksyn z organizmu. Uznawany jest za warzywo poprawiające trawienie i zwiększające energię. Gotowany polecany jest przede wszystkim osobom o typie dosha vata, czyli najbardziej dynamicznym typie według ajurwedy.
Według medycyny chińskiej, korzeń selera pomaga obniżyć ciśnienie krwi. Przypisuje się mu lekko rozgrzewające właściwości, promujące energię yang. Uważa się również, że może pomóc poradzić sobie z zaparciami, a także wspomóc organizm w przypadku cukrzycy, chorób serca czy zapalenia stawów.
Prozdrowotne właściwości selera
Jakie super moc posiada seler?
- Poprawia trawienie
W selerze znajduje się bardzo dużo błonnika, który jest niezbędnym składnikiem dla naszego trawienia. Dodaje stolcu objętości, dzięki czemu zapobiega zaparciom. Okazuje się również, że błonnik działa jak prebiotyk, zasilając dobre bakterie znajdujące się w naszych jelitach. Badania pokazują również, że osoby borykające się z hemoroidami, chorobą refluksową, wrzodami jelit czy zapaleniem uchyłków, również mogą skorzystać na dobroczynnym wpływie produktów zawierających błonnik.
- Reguluje poziom glukozy we krwi
Seler ma dużo błonnika ale mało węglowodanów, dlatego wpływa pozytywnie na poziom cukru we krwi, ponieważ błonnik spowalnia jego wchłanianie. Dzięki temu seler pomaga zapobiegać nagłym skokom poziomu glukozy.
Warzywo to zawiera również całkiem sporo białka. Jak czytamy w przeglądzie opublikowanym na łamach American Journal of Clinical, dieta wysokobiałkowa może pomóc obniżyć poziom glukozy we krwi i wspomóc regulowanie jej poziomu. Dotyczy to szczególnie osób z cukrzycą typu 2.
- Bierze na cel wolne rodniki
Wolne rodniki, gromadzące się w organizmie z powodu stresu oksydacyjnego, mogą wpłynąć poważnie na zdrowie. Uszkadzając komórki wpływają na rozwój takich chorób jak cukrzyca, nowotwory czy choroby serca.
Seler za sprawą obecności przeciwutleniaczy namierza wolne rodniki i skutecznie się ich pozbywa. Zawarta w nim witamina C pomaga również złagodzić stan zapalny, który jest ściśle związany z takimi stanami jak: reumatoidalne zapalenie stawów, zespół nieszczelnego jelita i nieswoiste zapalenie jelit.
- Pomaga pozbyć się nadprogramowych kilogramów
Niska kaloryczność, wysoka zawartość błonnika i białka sprawiają, że seler jest dobrym elementem diety osób walczących z nadwagą. Błonnik zwiększa uczucie nasycenia, zmniejszając apetyt. Białko spowalnia opróżnienie żołądka oraz obniża poziom greliny, czyli hormonu stymulującego uczucie głodu.
- Wspiera mocne kości
Seler posiada również sporo witaminy K, która nie tylko wspiera krzepnięcie krwi, ale też konieczna jest dla prawidłowej aktywności osteokalcyny, będącej rodzajem hormonu białkowego występującego przede wszystkim w kościach. Według przeglądu opublikowanego w Nutrition in Clinical Practice, wyniki badań zgodnie wskazują na przydatność witaminy K w zwiększeniu gęstości mineralnej kości oraz redukcji ryzyka złamań.
Około 120 g selera to niemal 80% dziennej dawki witaminy K. Zawiera również stosunkowo dużo wapnia, które jest minerałem niezbędnym dla metabolizmu oraz rozwoju zdrowych kości.
Wartości odżywcze selera
Czas na konkrety. Co znajdziemy w selerze?
Szacuje się, że ok. 160 g (szklanka) selera ma:
- 65,5 g kalorii,
- 14,4 g węglowodanów,
- 2,3 g białka,
- 0,5 g tłuszczu,
- 2,8 g błonnika pokarmowego,
- 64 µg witaminy K (80% zalecanego dziennego spożycia),
- 12,5 mg witaminy C (21% zds),
- 179 mg fosforu (18% zds),
- 468 mg potasu (13% zds),
- 0,3 mg witaminy B6 (13% zds),
- 0,2 mg manganu (12% zds),
- 31,2 mg magnezu (8% zds),
- 67,1 mg wapnia (7% zds),
- 1,1 mg żelaza (6% zds),
- 0,1 mg witaminy B2 (6% zds),
- 0,1 mg miedzi (5% zds),
- 0,5 mg kwasu pantotenowego (5% zds),
- 0,1 mg witaminy B1.
Poza tym seler zawiera nieco kwasu foliowego, cynku, selenu i witaminy E.
Seler a seler naciowy
Seler korzeniowy i seler naciowy nie są różnymi częściami tej samej rośliny, choć należą do tej samej rodziny. Oba są niskokaloryczne i dosyć łagodne (choć wyraźne) w smaku.
Poza wyglądem, warzywa te różnią się zawartością wody (której seler naciowy ma więcej) oraz kalorii i węglowodanów (których ma mniej). Korzeń selera ma z kolei dwa razy więcej witaminy K, cztery razy więcej witaminy C i niemal dwa razy więcej błonnika.
Oba jednak warte są włączenia do diety, ponieważ oferują wiele korzyści.
Środki ostrożności
Istnieje wiele doniesień dotyczących alergii na seler. Dotyczy to szczególnie osób uczulonych na inne warzywa z tej rodziny. Objawy mogące towarzyszyć reakcji alergicznej, to: mrowienie, swędzenie, zapalenie skóry oraz obrzęk.
W przypadku pojawienia się niepożądanych reakcji po spożyciu selera, należy skonsultować się z lekarzem.
Źródło:
https://draxe.com/nutrition/celeriac/
Opracowała Ewa Wysocka
