Świerzb to jedna z najbardziej dotkliwych i zaraźliwych chorób skóry. Szacuje się, że każdego roku na całym świecie dochodzi do niemal 300 milionów przypadków zarażenia świerzbem.
Czym jest świerzb?
Świerzbowiec ludzki (Sarcoptes scabiei) jest gatunkiem zewnątrzpasożytniczego ośmionożnego roztocza, o długości 1/3 milimetra. Z uwagi na ich rozmiar, dostrzeżenie tych pasożytów bez mikroskopu nie jest możliwe. Świerzb jest bardzo zaraźliwy, przenosi się poprzez kontakt z osobą zakażoną (w tym seksualny), w zatłoczonych miejscach, w szpitalach, przedszkolach itd.
Przebieg choroby jest bardzo dokuczliwy i może być nieco… obrzydliwy. Pasożyty wtłaczają się w skórę i tworzą w niej tunele, w których składają jaja. Larwy wydostające się z jaj przedostają się na powierzchnię skóry i rozprzestrzeniają na całe ciało.
Zarówno proces tworzenia tuneli, jak i późniejszy (kiedy doświadczamy reakcji na same roztocza, a także ich jaja oraz odchody) powoduje bardzo silne swędzenie, które nasila się w nocy. Do zarażenia dochodzi już po 15-20 minutowym kontakcie ze skórą osoby, która ma pasożyta.
Według badania opublikowanego w 2009 roku, na łamach Dermatologic Therapy, do czynników zwiększających zagrożenie zakażeniem, należą:
- gęste zaludnienie/stłoczenie,
- bezdomność,
- niewłaściwa higiena,
- niedożywienie lub złe odżywianie,
- demencja.
Od momentu zakażenia, do rozwinięcia widocznych objawów, może minąć nawet 4-6 tygodni.
Objawy zakażenia świerzbem
Najczęstszym objawem świerzbu jest wysypka, z czerwonymi guzkami i pęcherzami. Pasożyty atakują najczęściej: skórę między palcami, okolice nadgarstków, pachy, brzuch, pachwiny oraz pośladki. U niemowląt oraz dzieci, świerzb występuje zwykle na skórze głowy, twarzy, szyi, dłoni i na podeszwach stóp.
Choć same pasożyty są bardzo małe, często daje się zauważyć na skórze tworzone przez nie korytarze. Kiedy na skórze pojawiają się specyficzne, czerwone wykwity, a potrzeba drapania staje się niemal niemożliwa do opanowania – należy niezwłocznie zgłosić się do lekarza. Świerzb jest wysoce zaraźliwy, a i samo drapanie zwiększa ryzyko wtórnej infekcji skóry. Nie zawsze jednak wymienione objawy związane są ze świerzbem, mogą też wskazywać między innymi na egzemę.
Najskuteczniejszym sposobem na postawienie prawidłowej diagnozy, będzie udanie się do specjalisty_tki. Pozwoli to nie tylko określić rodzaj problemu, ale też dobrać odpowiednią metodę leczenia.
W niektórych przypadkach zakażenia świerzbem, możliwe jest uzupełnienie terapii o naturalne metody łagodzące objawy tego niezwykle dokuczliwego stanu.
Naturalne metody wspierające walkę ze świerzbem
Po jakie produkty warto sięgnąć, kiedy atakuje świerzb?
- Pieprz cayenne
Zawiera kapsaicynę, która ma miejscowe działanie znieczulające. Ponieważ przytępia wrażliwość neuronów w miejscu stosowania, może również złagodzić swędzenie.
Choć nie potwierdziły tego na razie badania, istnieją doniesienia na temat tego, że nakładanie pieprzu cayenne może zabić pasożyty.
Pieprz możemy dodać do ciepłej kąpieli (po której należy go dokładnie spłukać z ciała!), bądź przygotować pastę, dodając do niego nieco wody. Należy przy tym pamiętać, że pieprz może powodować podrażnienie i pieczenie. Trzymajmy go z dala od oczu i wykonajmy przez zastosowaniem test na tolerancję tej metody przez skórę.
- Maść tygrysia
Dzięki obecności kamfory oraz olejku goździkowego, ma działanie przeciwbólowe. Choć nie wyeliminuje świerzbu, pomoże przetrwać czas leczenia.
- Olejek z nasion anyżu
Jak czytamy na łamach Herbal Medicine: Biomolecular and Clinical Aspects. 2nd Edition, olejek anyżowy wykazuje działanie owadobójcze. Stosowany miejscowo może pomóc rozprawić się nie tylko ze świerzbem, ale też z wszami.
Nie powinny sięgać po niego kobiety w ciąży.
- Olejek Neem
Olej z miodli indyjskiej zabija roztocza świerzbu, zapobiega ich wzrostowi i rozmnażaniu. Łagodzi również ból i swędzenie.
Jedno z indyjskich badań obejmowało 814 pacjentów ze świerzbem, którym podawano pastę z olejku Neem oraz kurkumy. W ciągu 3-15 dni, w 97% przypadków pozbyto się infekcji. Nie odnotowano również żadnych efektów niepożądanych. Według naukowców, to bezpieczna, łatwo dostępna i tania metoda na rozprawienie się z tymi pasożytami.
- Olejek goździkowy
Ten niezwykły olejek wykazuje właściwości przeciwbólowe, przeciwbakteryjne i przeciwzapalne. Skutecznie wysusza zmiany skórne, jakie towarzyszą pojawieniu się świerzbu.
Jak wykazało badanie z 2010 przeprowadzone na zakażonych świerzbem królikach i świniach, olejek goździkowy w ciągu godziny był w stanie zabić pasożyty znajdujące się na zwierzętach. Uważa się, że odpowiedzialny jest za to eugenol (główny składnik olejku goździkowego), który wykazuje podobną toksyczność jak benzoesan benzylu.
Do 1 łyżeczki miodu i 1 łyżeczki oleju kokosowego, należy dodać 10 kropli olejku z goździków i wcierać w zmieniony obszar 2 razy dziennie.
- Olejek rozmarynowy
Hamuje rozwój zakażenia, zmniejsza ból i zapobiega rozwojowi wtórnej infekcji. Połączeniu olejku rozmarynowego z olejkiem goździkowym, wykazuje silne właściwości drobnoustrojowe.
- Olejek z drzewa herbacianego
Dzięki obecności tarpenoidów które mają działanie przeciwbakteryjne, działa na świerzb zarówno na skórze, jak i pod jej powierzchnią. Stosowany miejscowo może pomóc wyeliminować pasożyty.
Badanie opublikowane na łamach Archives of Dermatology wykazało, że olejek z drzewa herbacianego może być nowym, przełomowym sposobem na radzeniem sobie ze świerzbem. Roztocza świerzbu pobrane od pacjentki, zostały po 3 godzinach wystawione na ekspozycję olejku herbacianego. Po 5 minutach zaczęły obumierać.
Na łamach Future Microbiology czytamy z kolei, że olejek herbaciany możemy być ważną alternatywą dla tradycyjnego leczenia, z uwagi na występującą coraz częściej oporność na leki.
O czym pamiętać kiedy walczymy ze świerzbem?
Terapia w przypadku świerzbu jest trudna i wymaga całościowego podejścia.
- Leczeniu podlegają wszystkie bliskie osoby
Terapii w przypadku świerzbu powinni poddać się wszyscy domownicy (w tym zwierzaki!), a także osoby, z którymi mieliśmy bliski kontakt.
Świerzb zwierzęcy jest innym gatunkiem roztoczy niż ten, który dotyka ludzi, wciąż jednak nasi milusińscy mogą się od nas zarazić. W sprawie odpowiedniego leczenia, należy skontaktować się z weterynarzem.
- Odzież i pościel trafiają do prania…
Wszystkie ubrania jakie były noszone od czasu zakażenia powinny zostać natychmiast wyprane. Podobnie sprawa ma się z pościelą. Jeśli nie jesteśmy pewni co nosiliśmy od czasu kontaktu ze świerzbem, wypierzmy wszystko. Należy przy tym pamiętać, że niska temperatura może nie zabić roztoczy, wybierajmy więc wyższą temperaturę prania/suszenia.
- … a meble i dywany do odkurzania
Dywany i chodniczki, a także wszystkie meble w domu powinny zostać porządnie odkurzone. Worek należy od razu wyrzucić, ponieważ mogą znajdować się w nim roztocza. Bardzo skuteczny w walce z pasożytami jest również odkurzacz parowy, szczególnie w połączeniu z boraksem.
- Zawężamy terytorium
Jeśli to możliwe, ograniczajmy przestrzeń na której walczymy ze świerzbem. Starajmy się dotykać możliwe najmniej przedmiotów, osób i zwierząt, a tekstylia których nie możemy od razu wyprać, umieśćmy w plastikowych torbach. Świerzb potrzebuje żywego organizmu do przetrwania, poza nim udaje mu się to tylko przez 3 dni.
- Panujemy nad drapaniem
Drapanie może zwiększyć ból, a także spowodować rozprzestrzenienie roztoczy świerzbu po całym ciele. Niesie to ryzyko wtórnej infekcji skóry.
- Dobrze się odżywiamy
Prawidłowe odżywia wzmacnia odporność i daje więcej siły do pokonania infekcji. Warto sięgać po produkty redukujące stan zapalny, swędzenie, obrzęki i ogólny dyskomfort. Pamiętajmy więc o: burakach, orzechach włoskich, jagodach, oleju kokosowym i innych. Więcej na temat produktów przeciwzapalnych, pisaliśmy między innymi tutaj.
- Redukujemy stres
Stres może nasilać drapanie, którego zdecydowanie chcemy uniknąć. Spróbujmy znaleźć więc sposób na to, by zapanować nad stresem, dzięki aktywnościom (lub ich braku), które pomagają nam się zrelaksować. Walka ze świerzbem jest trudna i wymaga czasu. Potrzebuje więc silnego ciała i mocnego ducha.
Źródło:
