Co robi mózg gdy za dużo narzekamy?

Wszystkim nam zdarza się narzekać. Ważne jednak, by nie stało się to nawykiem, sposobem na postrzeganie świata i komunikację. Najnowsze badanie pokazują, że takie działanie jest niekorzystne dla mózgu.

Na szczęście narzekanie, jak każdy niemal nawyk, możemy skutecznie wyeliminować z naszej rutyny.

Elastyczny mózg

Ostatnie dekady to czas szczególnie intensywnych badań nad działaniem mózgu. Wiemy dziś już na przykład, że narząd ten zdolny jest do samoregulacji, dzięki neuroplastyczności.

Neuroplastyczność to możliwość zmian i formowania nowych ścieżek neuronowych oraz synaps. Dzięki temu możemy porzucić stare nawyki oraz przyzwyczajenia, tworząc i ucząc się nowych. Rozwój i nowe umiejętności sprawiają, że ewoluujemy.

Neuroplastyczność umożliwia:

• zwiększanie inteligencji,
• uczenie się nowych umiejętności,
• powrót do zdrowia po niektórych rodzajach uszkodzeń mózgu,
• rozwój inteligencji emocjonalnej,
• pozbycie się szkodliwych nawyków, działań i przekonań.

Należy jednak pamiętać, że neuroplastyczność może mieć również swoje mroczne oblicze. Przyswajanie wiedzy i kształtowanie zachowań może wyrażać się również w tych zmianach, które nam szkodzą – jak narzekanie.

Depresja nie jest często sprawą nieprawidłowości w strukturze mózgu. To dane dostrojenie obwodów neuronowych, buduje tendencję do wzorca choroby. Związane jest to ze sposobem w jaki mózg radzi sobie ze stresem, planowaniem, podejmowanie decyzji, nawykami i wieloma innymi sprawami. W czasie formowanie się wzoru, zachodzą w mózgu dziesiątki drobnych zmian, które postępują kaskadowo. ­– powiedział dr Alex Korb, autor książki pt. Równia wznosząca: pokonaj depresję z pomocą neuronauki.

Co na to mózg?

Kiedy wciągnie nas już spirala narzekania – bez względu na to czy odbywa się to w głowie, czy na głos – zmieniają się nasze procesy myślowe. To prowadzi do zmiany przekonań, a stąd już tylko niewielki kroczek do zmiany zachowania.

Należy tutaj wspomnieć o zjawisku negatywności (odchylenia negatywnego), w wyniku którego większą moc zdają się mieć negatywne komunikaty, obrazy i odczucia. Innymi słowy mózg skupia się bardziej na tym, co negatywne. Takie treść mogą z czasem zablokować, czy też zagłuszyć, doświadczenia pozytywne. Ich zaobserwowanie, a więc i doświadczanie może stać się utrudnione, a nawet niezrealizowane.

Bodźce negatywne wytwarzają więcej aktywności neuronalnej, niż równie intensywne bodźce pozytywne. Są też łatwiej i szybciej zauważalne. – powiedział dr Rick Hanson.

Kiedy stale narzekamy, wzmacniamy to zachowanie i wszystko co się z tym wiąże. Warto więc zacząć walczyć z tym schematem.

Jak przestać narzekać?

Pierwszym krokiem w walce z ciągłym psuciem sobie (i innym!) nastroju jest uświadomienie sobie, żeby mamy ten nieprzyjemny nawyk.

Ważne by rozumieć, że nie chodzi o to aby każda nasza myśl i wniosek były pozytywne. Przesadne i bezrefleksyjne „pozytywne myślenie” zawsze i w każdej sytuacji może być bardzo zgubne. Treści dotyczące spraw trudnych, nieprzyjemnych czy nieodwracalnych, są częścią konfrontowania się z naszą rzeczywistością i świadomego w niej uczestniczenia. Chodzi jednak o to, by nauczyć się zapobiegać skutkom jakie może nieść za sobą bezustanne myślenie negatywne.

Pomocne mogą okazać się namacalne techniki – „przypominacze”. Jako jeden z przykładów podaje się np. bransoletkę, która ma nam przypominać o wyzwaniu rzuconym nawykowi narzekania. Wkładamy więc bransoletkę, którą przełożymy na drugi nadgarstek zawsze wtedy, kiedy zorientujemy się że marudzimy. Warto stosować ten zabieg nawet wtedy, gdy robimy to jedynie w swojej głowie. Czasami dobrze jest wtajemniczyć najbliższych w swoje postanowienie, a oni mogą pomóc nam zwrócić uwagę na epizody narzekania. To nie tylko ma szansę pokazać nam jak dużo i często narzekamy, ale też postawić przed nami wyzwanie pozostawienia bransoletki na jednym nadgarstku najdłużej, jak to możliwe.

Psycholog Barbara Fredrickson, z amerykańskiego University of North Carolina wykazała w swoim badaniu, że osoby medytujące codziennie, mają więcej pozytywnych emocji niż ci, którzy tego nie robią. Uczestnicy badania trwającego 3 miesiące, wykazywali nawet po jego zakończeniu większą uważność i redukuję objawów choroby, doświadczali też wyraźniejszej wizji celów życiowych oraz wsparcia społecznego.

Choć medytacja może być początkowo wyzwaniem, z pewnością warto ćwiczyć tę metodą. Uznaje się, że już 15-20 minut medytacji dziennie może pomóc zmienić pracę mózgu. A co za tym idzie, wpłynąć na całe nasze życie.

Co ciekawe, naukowcy odkryli również, że na mózg wpływ na również uczucie wdzięczności. Ma szansę wspomóc walkę z lękiem i depresją.

Źródło:

https://www.collective-evolution.com/2020/01/03/science-shows-what-happens-to-your-brain-when-you-complain-too-much/

Opracowała Ewa Wysocka