Jak wynika z obserwacji, u niektórych pacjentów z nowotworem krtani choroba utrzymuje się lub nawraca, pomimo zastosowania radio- i chemioterapii lub zabiegu chirurgicznego. Dodatkowa operacja często zmniejsza przeżywalność. Korzyści przynieść może czasami immunoterapia. Jednak jak ocenić, którzy pacjenci powinny otrzymać ją, zanim dojdzie do kolejnej operacji?
Biomarkery
Naukowcy z University of Michigan Rogel Cancer Center odkryli biomarkery komórek T, walczących z nowotworem który rozwinął się w głowie lub szyi. Uważają, że pomogą im zidentyfikować tych, którzy może skorzystać z immunoterapii.
Układ odpornościowy wytwarza różne typy komórek T, naznaczone unikalnymi substancjami – czyli biomarkerami. Pokazują naukowcom które typy komórek T przeniknęły do guza i próbują z nim walczyć.
Jak powiedział dr Matthew Spector, adiunkt otolaryngologii w Michigan Medicine oraz autor badania opublikowanego na łamach Cancer Immunology, Immunotherapy:
Nasze badania pomogą nam określić, którzy pacjenci będą mogli najprawdopodobniej skorzystać z immunoterapii.
Jeśli organizm zgromadził w guzie dużo tych komórek, to są one w stanie skuteczniej walczyć z rakiem.
Jak wykazali naukowcy, kiedy biomarkery CD103 i CD4 przesunęły się do guza, utworzyło się środowisko „bogate w odporność”. Szansa przeżycia pacjenta wzrosła do 80%. Gdy zaś ich poziom był niski, środowisko „ubogie odpornościowe” zmniejszało wskaźnik przeżycia do ok. 40%.
Często wykorzystując biomarkery zastanawiamy się, ilu pacjentów będzie dotkniętych chorobą lub jak przewidywalny będzie jej przebieg. Byliśmy zaskoczeni, że CD103 był tak silnym czynnikiem pozwalającym przewiedzieć wskaźnik przeżycia, u pacjentów z nawracającym lub nie cofającym się nowotworem głowy i szyi. – powiedział Spector.
Zazwyczaj onkolodzy wykorzystują etap kliniczny, by określić postęp choroby i prawdopodobieństwo uzyskania pozytywnego wyniku. W niektórych przypadkach zdiagnozowanie stadium choroby może jednak nie dostarczyć najdokładniejszych informacji.
To jednak coś innego – powiedział dr Chad Brenner, adiunkt otolaryngologii w Michigan Medicine. Możemy pobrać kawałek guza od pacjenta i zbadać go w laboratorium. Wiemy, że jeśli pacjent ma wysoki poziom CD103, będzie z nim dobrze i takie wieści możemy przekazać. W przypadku pacjentów z niższym poziomem CD103 możemy powiedzieć, że martwimy się o zmianę nowotworową i może konieczne być dalsze leczenie w celu jej zwalczenia.
Można również sprawić, by guz stał się bardziej podatny na leczenie, podając pacjentowi immunoterapię lub wzmacniając układ odpornościowy. Zwykle stosuje się witaminę C, przeciwutleniacze lub cynk. Odporność wzmocnić można również poprzez odpowiednią dietę. Jeżeli po 3 tygodniach nastąpi pozytywna reakcja, pacjent może poddać się dodatkowej operacji lub formie leczenia. Analiza retrospektywna przeprowadzona w Rogel Cancer Center, objęła 183 pacjentów z nawracającym lub niecofającym się nowotworem płaskonabłonkowym krtani, którzy przeszli operację jej usunięcia w latach 1997-2014.
W kolejnym badaniu, Matthew Spector i dr Gregory T. Wolf oraz inni badacze ujawnili, że kombinacja dwóch innych naciekających komórek T – CD4 i CD8 – zwiększa przeżywalność u pacjentów z niecofającym się nowotworem płaskonabłonkowym krtani. W następnym badaniu zaś wykazali, że CD103 i CDb zwiększają przeżywalność pacjentów z rakiem płuc i surowiczym rakiem jajnika.
Badania mogą pomóc nam określić, którzy pacjenci mają szansę odnieść korzyści z immunoterapii. – powiedział Spector.
Mimo wszystko konieczne jest przeprowadzenie badań z udziałem większej populacji.
W Ann Arbor możemy zająć się tymi kalkulacjami CD103, ale teraz musimy się upewnić, że inne centra badawcze też mają takie możliwości.
Metoda określania poziomu CD103 w guzach nie jest trudna, należy do podstaw i prawie każde laboratorium może to zrobić. Nauczenie się tej techniki zajmie badaczom kilka godzin.
Kolejnym krokiem dla Spectora i jego zespołu jest spotkanie z innymi klinicystami i badaczami. Następnym etapem bęzie zaplanowanie badania klinicznego, w celu rzetelnego przetestowania i zaprojektowania nowych metod terapeutycznych, które będą mogły poprawić przeżycie pacjentów z grupy ryzyka. Dotyczy to szczególnie tych osób, które mają niski poziom CD103.
Źródło:
Opracowała Ewa Wysocka
