Brzoza – znane doskonale drzewo, o charakterystycznej biało-czarnej korze. Tę światłolubną roślinę spotkać możemy w każdym lesie. Rozprzestrzenia się niezwykle szybko. Jej kwiaty rozwijają się wraz z liśćmi, gdy nadchodzi wiosna. Okres kwitnienia zaś trwa od kwietnia do maja, skutkując dojrzałymi owocami między lipcem a wrześniem. Jej lecznicze właściwości znane były już naszym pradziadkom.
Najbardziej popularną formą czerpania korzyści z dobrodziejstw brzozy, jest picie jej soku. Oskołę – bo tak nazywa się ów sok – pozyskujemy wczesną wiosną, ok. 3 tygodni przed pękaniem pąków. Sposób na zdobycie soku jest nieskomplikowany, wymaga jednak pewnej wprawy. Po pierwsze należy nawiercić otwór w pniu. Potrzeba tu delikatności, bowiem nietrudno jest brzozę uszkodzić. Po drugie w otworze umieścić należy lejek lub rurkę – najlepiej metalową. Pod rurką/lejkiem umieszczamy pojemnik, do którego spływać będzie sok. Istotnym jest również to, by nie eksploatować stale tego samego drzewa. Warto obserwować bacznie otoczenie, gdyż zdarza się że zwierzę lub wiatr naderwie brzozową gałązkę. A to może nam pomóc „dostać się” do oskoły.
Właściwości lecznicze, czyli jakie?
Oskoła zawiera:
- sole organiczne,
- sole mineralne,
- cukier,
- magnez,
- potas,
- fosfor,
- wapń,
- żelazo,
- aminokwasy,
- miedź,
- witaminy z grupy B (wpływające pozytywnie na poziom cholesterolu).
Wzmacnia siły i reguluje przemianę materii. Działa moczopędnie, poprawia zdolność filtracyjną nerek. Charakteryzuje się słodkawo-drzewnym posmakiem.
Soku z brzozy nie należy podgrzewać, straci on bowiem swoje lecznicze właściwości. Samodzielnie zebrany sok możemy przechowywać w lodówce nie dłużej niż sześć dni. Zamrożony nadaje się do użycia nawet po pół roku.
Liście i pączki brzozy mogą pomóc w przypadku problemów ze skórą. W przypadku gdy takie występują, należy stosować okłady z tych części. Zdarzają się sytuacje, w których takie okłady pomagają przy gojeniu się lekkich ran.
Ratunkiem dla zniszczonych włosów będzie płukanie ich (po myciu) w specjalnie przygotowanym oleju. Ususzone liście brzozy zalewamy wodą i spirytusem w takich samych proporcjach, a następnie zostawiamy przez kilka dni w zacienionym miejscu. Po tym czasie odcedzamy olej, który jest gotowy do niesienia pomocy naszym włosom. Powinny one stać się mocniejsze, lśniące i puszyste.
Pąki i liście brzozy świetnie nadają się też do przygotowania naparu. Stanowi on doskonałe wsparcie w walce z chorobami nerek. Ma właściwości moczopędne i dezynfekujące drogi moczowe. Stosowany jest przy zakażeniach i kamienicy nerkowej. Napar przygotowujemy w następujący sposób: 1 łyżkę rozdrobnionych pąków, zalewamy 2 szklankami wrzącej wody. Pojemnik przykrywamy i odstawiamy na ok. 2 tygodnie. Napar spożywamy 1-2 razy na dobę.
Źródło: https://www.euroclinix.net/pl/blog/ogolnie-o-zdrowiu/sok-z-brzozy-oskola
Opracowała Ewa Wysocka
