Metoda ta traktowana jest jako uzupełniająca. Zwykle stosuje się ją równolegle do leczenia konwencjonalnego. Osteopaci są lekarzami medycyny, bądź magistrami fizoterapii.
Czyli?
Osteopatia charakteryzuje się całościowym podejściem do dbania o zdrowie. Stosowane w niej techniki manualne usprawniają krążenie i korygują zmienioną biomechanikę, bez stosowania leków.
Specjalista z tej dziedziny nie koncentruje się wyłącznie na obszarze problemowym. Stosuje narzędzia, które mają na celu zrównoważenie wszystkich systemów ciała. W konsekwencji oznacza to dobry stan zdrowia i dobre samopoczucie. Techniki te (manipulacyjne i mobilizujące) obejmują rozciąganie, łagodne naciskanie oraz oporowanie.
Lekarz osteopata może również wydawać leki na receptę lub kierować pacjentów na zabiegi chirurgiczne. Niektórzy z nich są również lekarzami pierwszego kontaktu, specjalizującymi się również w medycynie rodzinnej, wewnętrznej czy pediatrii.
Zastosowania osteopatii
Osteopatia może przynieść ulgę w wielu dokuczliwych stanach. Niektórymi z nich są:
- artretyzm,
- ból stóp,
- ból kostek,
- ból bioder i kolan,
- ból pleców,
- ból szyi,
- rwa kulszowa,
- ból rąk, ramion i łokci,
- bóle głowy,
- łokieć tenisisty,
- łokieć golfisty,
- problemy z postawą spowodowane ciążą, urazami sportowymi, pracą lub częstym prowadzeniem samochodu, a także trawieniem,
- nerwobóle.
Lekarze osteopaci nierzadko diagnozują problemy które wykraczają poza sferę ich kompetencji, kierując jednak pacjentów do odpowiednich specjalistów.
Efekty terapii
Przede wszystkim powinniśmy wybierać osteopatę, który ukończył jedną z akredytowanych przez Europejską Federację Osteopatów akademię. Należące do niej Towarzystwo Osteopatów Polskich (działające w Polsce od 2005 roku), będące twórcą Kodeksu Etyki Zawodowej dziedziny, zrzesza najlepszych i najbardziej rzetelnych specjalistów. Jeżeli dyplomy potwierdzające kompetencje nie są widoczne w gabinecie, nie bójmy się poprosić o ich pokazanie.
Jeżeli trafiliśmy do osteopaty w wyniku własnych poszukiwać (a nie na polecenie lekarza), warto informować o tym fakcie stale opiekujących się nami medyków, by zapewnić ciągłość leczenia.
Osteopatia skoncentrowana jest na pacjencie. Przed rozpoczęciem terapii, specjalista przeprowadzi z nami wywiad dotyczący stanu naszego zdrowia, historii chorób i dolegliwości. Wszystko zostanie zapisane w naszej karcie. Pierwsza sesja trwa zazwyczaj 60-90 minut.
Przebieg badania
Na początku osteopata bada pacjenta, co zwykle wymaga rozebrania się do bielizny.
Zazwyczaj pacjent zostaje poproszony o wykonanie prostych rozciągnięć i ruchów, na podstawie których specjalista będzie mógł dokonać analizy postawy i mobilności. Poza tym oceni również stan zdrowia stawów, więzadeł i tkanek, za pomocą wypraktykowanej bardzo dobrze metody manualnej.
Nierzadko na tym etapie osteopata proponuje plan postępowania i stara się określić liczbę sesji, jaka będzie potrzebna do osiągnięcia celu. Jest to jednak dynamiczne, ponieważ w procesie dalsze działania wyznaczać będą reakcje pacjenta na leczenie. Jako elementy uzupełniające, zalecane są często zmiany w diecie czy stylu życia.
Techniki manualne wykonywane są zwykle delikatnie, jednak w wyniku przeprowadzonej na ciele pracy, pacjent może odczuwać ból przez pierwsze 24-48 godzin po zabiegu.
Na wizytę możemy umówić się w ramach Narodowego Funduszu Zdrowia (obecnie skierowanie nie jest wymagane) lub wybrać się prywatnie. Ta pierwsza opcja związana jest z dość długim czasem oczekiwania, ta druga z opłatą – ceny wahają się od 100 zł do 250 zł. Pierwsza wizyta kosztuje więcej, ze względu na jej specyfikę (wywiad, dłuższy czas jej trwania itd.).
Osteopatia a chiropraktyka
Chiropraktyka jest również pomocna np. przy bólu pleców, jednak dziedzina ta działa raczej w obszarze kręgosłupa i stawów, w celu poprawy funkcjonowania nerwów i zdolności do leczenia.
Chiropraktycy (podobnie jak kręgarze) zwykle „nastawiają” stawy – odmiennie niż osteopaci. Ci drudzy ujmują raczej ciało jako całość, niż skupiają się na jednym, problematycznym obszarze.
Korzyści jakie daje osteopatia
Osteopatia może wpłynąć korzystnie nie tylko na układ mięśniowo-szkieletowy.
- Ból pleców
Dziś większość z nas spędza bardzo dużo czasu na siedząco. To może prowadzić do trzymania nieprawidłowej postawy i problemów mięśniowo-szkieletowych. Leczenie polega na delikatnej manipulacji mięśni i tkanek miękkich. Mięśnie są rozciągane lub masowane.
W przypadku występowania objawów wypadnięcia dysku lub innego poważnego stanu, konieczne może być wykonanie badań obrazowych i skierowanie pacjenta na leczenie konwencjonalne.
Osteopata może pomóc w zapobieganiu występowania problemu w przyszłości, wskazując potencjalne źródła bólu, sugerując zmianę diety czy pozycję do pracy. Zalecenia te obejmują często: ćwiczenia rozciągające, techniki podnoszenia, pracę nad postawą, techniki oddechowe i redukcję stresu. Ich stosowanie może pomóc poprawić postawę i złagodzić ból.
- Problemy ze snem
Ból i dyskomfort mogą prowadzić do bezsenności lub zaburzeń w jakości snu. To utrudnia prawidłowe funkcjonowanie i zmniejsza naszą zdolność do radzenia sobie z bólem. Wykazano, że osteopatia zmniejsza bezsenność i problemy ze snem, wynikające z przewlekłego bólu. Badania wykazały, że osteopatia może zmniejszyć bezdech senny u niemowląt w wieku poniżej 4 miesięcy. Potrzebne są jednak dalsze testy, by to potwierdzić.
- Inne układy
Terapia osteopatyczna wpływa pozytywnie na układ nerwowy, krążeniowy i limfatyczny, poprawiając funkcjonowanie organizmu i ogólny stan zdrowia.
Niektóre techniki mogą poprawiać zdrowie i wydolność układy limfatycznego, usprawniając wewnętrzną pracę organizmu bez konieczności inwazyjnego leczenia chirurgicznego.
Środki ostrożności
Jak w przypadku większości terapii, osteopatia może wiązać się z pewnym ryzykiem.
Po sesji niektórzy pacjenci czują się zesztywniali (jak po intensywnych ćwiczeniach) przez 24-48 godzin. Mogą pojawić się też zakwasy i ból głowy.
Starsi pacjenci mogą doświadczać mniej powszechnych działań niepożądanych, np.: silnego bólu, uszkodzenia żeber u pacjentów z osteoporozą, drętwienia czy mrowienia. Przypadki takie należy zgłaszać osteopatom lub lekarzom.
Poważniejsze działania niepożądane mogą wymagać natychmiastowej interwencji medycznej. Należą do nich: udar, wypadniecie dysku, promieniujący ból do kończyny, uszkodzenie nerwów, osłabienie mięśni, problemy z pęcherzem oraz jelitami.Większość z tych zagrożeń występuje rzadko, ale pacjenci powinni być świadomi możliwości ich wystąpienia przed rozpoczęciem leczenia.
Źródło:
https://www.medicalnewstoday.com/articles/70381.php
Opracowała Ewa Wysocka
